La Aurora - Los Llanos
Door: V&A
Blijf op de hoogte en volg Vincent en Anneke
10 December 2017 | Colombia, La Aurora
We hebben besloten om niet weer een dag op een luchthaven door te brengen en zijn met de bus van Bogota naar Yopal gereisd. Wat is Colombia een land met vele gezichten. Niet alleen als je de stad uit rijdt, zie je een diversiteit aan leefomstandigheden, maar tijdens de rit ook de enorme variëteit aan landschappen. We rijden door de bergen naar de open groene vlaktes en zien de bomen van los Llanos zo ver als je kunt kijken.
Helaas lukt het ons niet om de wifi in de bus te connecteren, maar het mag de pret niet drukken. Regelmatig stopt de bus, om passagiers of spullen mee te nemen op zijn reis naar Yopal. Je voelt de warmte van buiten de bus komen en pas bij het uitstappen van de bus realiseren we ons, dat het verschil tussen 20 graden in Bogota en de 30 graden hier enorm is.
Tijdens de middag stoppen we natuurlijk om even te eten, welke bus je ook neemt, als het lunchtijd is dan wordt er gestopt. Als vegetariër is het lastig om de mensen ervan te overtuigen, dat kip ook vlees is en dat je dus geen dieren eet.
De lieve dame die onze bestelling opnam kwam met een voorstel, om eieren met sla en rijst te serveren. Een top idee en na de prima lunch met een paar biertjes stapten we terug de bus in om onze weg te vervolgen.
Ons Hotel in Yopal ligt vrijwel naast het busstation en de receptie is 24 uur per dag bemand. ’s Avonds vertellen we onze plannen aan de dame van de receptie, die bevestigd dat er de volgende dag iemand is die ons wel kan helpen met de reservering van ons volgende doel; Ecolodge Juan Solito in La Aurora.
Via de website had Anneke al geprobeerd te reserveren, maar we hadden nog steeds geen bevestiging van ze ontvangen en een email adres is nergens te vinden. Gelukkig krijgen we hulp van Jhon die voor ons belde met Juan Solito. Super geduldig en met over en weer berichten van Juan Solito naar Jhon komen we langzaam maar zeker tot een compleet plaatje en boeken we drie nachten.
We worden een uur later vanaf het hotel opgehaald en moeten eerst even pinnen, want met de pin betalen gaat daar niet. De dame van Juan Solito, is op de motor naar een bezinepomp gekomen om de financiën te regelen. In de grote 4x4 waar we in zitten, lijkt het wel een potje monopoly en geven we een grote stapel geld.
De rit naar La Aurora duurt uiteindelijk natuurlijk weer veel langer dan verwacht, een uur of zeven in plaats van de vier die ons verteld was. Eerst dachten we nog dat het toch wel sneller moest kunnen, maar er was steeds minder asfalt en de kuilen in de weg werden dieper. Het landschap is vanuit de auto al geweldig dus vervelend is het niet.
Aangekomen in la Aurora zien we geen hand voor ogen, de stroom is zwak en het licht brandt niet, maar we worden hartelijk welkom geheten en horen van alles over deze bijzondere plek tijdens het eten met een ouder Nederlands echtpaar.
We slapen heerlijk, het is pikdonker en we horen alleen maar krekels en soms een ander beest. Gelukkig doet de ventilator het op de zachte stand wel, het is even wennen na de dikke dekens in Bogota!
Tijdens het ontbijt hebben we uitzicht op de rivier en net voor het terras hangt een tros bananen die de meest mooie vogels aantrekt. Ondertussen worden onze paarden geborsteld en gezadeld. We starten met het oversteken van de rivier, rijden door beboste gebieden en open vlaktes zien een enorme diversiteit aan dieren. Van kaaimannen, vogels, gieren tot een soort mega cavia die we continue wombats noemen, maar die zo helemaal niet heten. (Het zijn Capibara’s)
Het hoogtepunt van onze rit is dat we mogen aansluiten bij een stel cowboys die het vee naar ‘huis’ aan het drijven zijn. Ongeveer 150 tot 200 koeien worden omsloten door een stuk of 20 cowboys. Het geluid als ze het water oversteken met z’n allen is indrukwekkend. Wij sluiten de kring in de achterste regionen.
De koeien worden twee keer per jaar naar ‘huis’ gehaald om ze schoon te maken, in te enten en de kalfjes te brandmerken. In la Aurora zijn in totaal 5000 koeien, ze zijn hier dan ook een maand lang, met 40 man, mee bezig.
’s Avonds zijn we niks meer waard, een maaltijd, een paar biertjes en wij zijn weg!
De tweede dag gaan we samen met een stel uit Porto Rico, dat in Bogota woont, met de 4x4 opnieuw op pad. We hebben de eerste dag enorm geluk gehad met de beesten die we hebben gezien, dat we nu rustiger kunnen zitten en vogels kunnen fotograferen.
We komen nog een keer de miereneter tegen, wat vrij bijzonder is. Alleen de anaconda zien we niet nog een keer. We moeten namelijk opbiechten dat we de eerste dag de mogelijkheid hadden, maar er niet voor gekozen hebben de anaconda te bekijken. We zaten op het paard, het vee kwam voorbij en Anneke voelde weinig voor nachtmerries de komende weken….Vincent is solidair ;-)
Het is een gezellig dag met heel veel lekker eten!
Voor degene die ooit naar Colombia willen gaan is deze plek echt een aanrader. Het ligt mega afgelegen en is misschien wat duurder dan meeste hotels, maar het is een unieke locatie. La Aurora wordt gerund door vier broers, die het land van hun ouders hebben geërfd. Het land beslaat 16 duizend hectare, waarop ze dus vee houden, maar tegelijkertijd de wilde dieren de ruimte geven. Er wordt niet gejaagd en voor de jaguar is er zelfs een speciale programma opgericht. Dit is bijzonder, omdat normaal gesproken de jaguar voor het vee een grote bedreiging is. Ze hebben verschillende strategieën ontwikkeld om de verliezen van het vee zoveel mogelijk te beperken.
We hebben begrepen dat 80% van de wereldwijde vogelsoorten, ook in Colombia leeft. In la Aurora leven meer soorten dan in Noord-Amerika en Europa samen, dus zelfs als je niet een echte vogelspotter bent, kijk je je ogen uit!
Als het bovenstaande nog niet ‘FANTASTISCH’ genoeg was, kregen we op onze laatste avond nog een cadeautje, of we in plaats van met de jeep met het vliegtuig(je) terug wilden naar Yopal. Hmmmm, nou dat lijkt ons wel wat!!
Dus zo vlogen we ineens in een Cessna 180 in 30 minuten terug, met geweldig uitzicht op de koop toe! Door deze tijdsbesparing liepen we (bijna letterlijk) tegen de bus naar Sogamosa aan en zitten we nu heerlijk aan t bier in Mongui.
Morgen een uur of zes een berg op sjouwen, te voet dit keer!
Na vier dagen 30+ graden is de afkoeling naar 20 graden in de bergen ook wel weer lekker, hoe is de sneeuw in Nederland?
Liefs!
Helaas lukt het ons niet om de wifi in de bus te connecteren, maar het mag de pret niet drukken. Regelmatig stopt de bus, om passagiers of spullen mee te nemen op zijn reis naar Yopal. Je voelt de warmte van buiten de bus komen en pas bij het uitstappen van de bus realiseren we ons, dat het verschil tussen 20 graden in Bogota en de 30 graden hier enorm is.
Tijdens de middag stoppen we natuurlijk om even te eten, welke bus je ook neemt, als het lunchtijd is dan wordt er gestopt. Als vegetariër is het lastig om de mensen ervan te overtuigen, dat kip ook vlees is en dat je dus geen dieren eet.
De lieve dame die onze bestelling opnam kwam met een voorstel, om eieren met sla en rijst te serveren. Een top idee en na de prima lunch met een paar biertjes stapten we terug de bus in om onze weg te vervolgen.
Ons Hotel in Yopal ligt vrijwel naast het busstation en de receptie is 24 uur per dag bemand. ’s Avonds vertellen we onze plannen aan de dame van de receptie, die bevestigd dat er de volgende dag iemand is die ons wel kan helpen met de reservering van ons volgende doel; Ecolodge Juan Solito in La Aurora.
Via de website had Anneke al geprobeerd te reserveren, maar we hadden nog steeds geen bevestiging van ze ontvangen en een email adres is nergens te vinden. Gelukkig krijgen we hulp van Jhon die voor ons belde met Juan Solito. Super geduldig en met over en weer berichten van Juan Solito naar Jhon komen we langzaam maar zeker tot een compleet plaatje en boeken we drie nachten.
We worden een uur later vanaf het hotel opgehaald en moeten eerst even pinnen, want met de pin betalen gaat daar niet. De dame van Juan Solito, is op de motor naar een bezinepomp gekomen om de financiën te regelen. In de grote 4x4 waar we in zitten, lijkt het wel een potje monopoly en geven we een grote stapel geld.
De rit naar La Aurora duurt uiteindelijk natuurlijk weer veel langer dan verwacht, een uur of zeven in plaats van de vier die ons verteld was. Eerst dachten we nog dat het toch wel sneller moest kunnen, maar er was steeds minder asfalt en de kuilen in de weg werden dieper. Het landschap is vanuit de auto al geweldig dus vervelend is het niet.
Aangekomen in la Aurora zien we geen hand voor ogen, de stroom is zwak en het licht brandt niet, maar we worden hartelijk welkom geheten en horen van alles over deze bijzondere plek tijdens het eten met een ouder Nederlands echtpaar.
We slapen heerlijk, het is pikdonker en we horen alleen maar krekels en soms een ander beest. Gelukkig doet de ventilator het op de zachte stand wel, het is even wennen na de dikke dekens in Bogota!
Tijdens het ontbijt hebben we uitzicht op de rivier en net voor het terras hangt een tros bananen die de meest mooie vogels aantrekt. Ondertussen worden onze paarden geborsteld en gezadeld. We starten met het oversteken van de rivier, rijden door beboste gebieden en open vlaktes zien een enorme diversiteit aan dieren. Van kaaimannen, vogels, gieren tot een soort mega cavia die we continue wombats noemen, maar die zo helemaal niet heten. (Het zijn Capibara’s)
Het hoogtepunt van onze rit is dat we mogen aansluiten bij een stel cowboys die het vee naar ‘huis’ aan het drijven zijn. Ongeveer 150 tot 200 koeien worden omsloten door een stuk of 20 cowboys. Het geluid als ze het water oversteken met z’n allen is indrukwekkend. Wij sluiten de kring in de achterste regionen.
De koeien worden twee keer per jaar naar ‘huis’ gehaald om ze schoon te maken, in te enten en de kalfjes te brandmerken. In la Aurora zijn in totaal 5000 koeien, ze zijn hier dan ook een maand lang, met 40 man, mee bezig.
’s Avonds zijn we niks meer waard, een maaltijd, een paar biertjes en wij zijn weg!
De tweede dag gaan we samen met een stel uit Porto Rico, dat in Bogota woont, met de 4x4 opnieuw op pad. We hebben de eerste dag enorm geluk gehad met de beesten die we hebben gezien, dat we nu rustiger kunnen zitten en vogels kunnen fotograferen.
We komen nog een keer de miereneter tegen, wat vrij bijzonder is. Alleen de anaconda zien we niet nog een keer. We moeten namelijk opbiechten dat we de eerste dag de mogelijkheid hadden, maar er niet voor gekozen hebben de anaconda te bekijken. We zaten op het paard, het vee kwam voorbij en Anneke voelde weinig voor nachtmerries de komende weken….Vincent is solidair ;-)
Het is een gezellig dag met heel veel lekker eten!
Voor degene die ooit naar Colombia willen gaan is deze plek echt een aanrader. Het ligt mega afgelegen en is misschien wat duurder dan meeste hotels, maar het is een unieke locatie. La Aurora wordt gerund door vier broers, die het land van hun ouders hebben geërfd. Het land beslaat 16 duizend hectare, waarop ze dus vee houden, maar tegelijkertijd de wilde dieren de ruimte geven. Er wordt niet gejaagd en voor de jaguar is er zelfs een speciale programma opgericht. Dit is bijzonder, omdat normaal gesproken de jaguar voor het vee een grote bedreiging is. Ze hebben verschillende strategieën ontwikkeld om de verliezen van het vee zoveel mogelijk te beperken.
We hebben begrepen dat 80% van de wereldwijde vogelsoorten, ook in Colombia leeft. In la Aurora leven meer soorten dan in Noord-Amerika en Europa samen, dus zelfs als je niet een echte vogelspotter bent, kijk je je ogen uit!
Als het bovenstaande nog niet ‘FANTASTISCH’ genoeg was, kregen we op onze laatste avond nog een cadeautje, of we in plaats van met de jeep met het vliegtuig(je) terug wilden naar Yopal. Hmmmm, nou dat lijkt ons wel wat!!
Dus zo vlogen we ineens in een Cessna 180 in 30 minuten terug, met geweldig uitzicht op de koop toe! Door deze tijdsbesparing liepen we (bijna letterlijk) tegen de bus naar Sogamosa aan en zitten we nu heerlijk aan t bier in Mongui.
Morgen een uur of zes een berg op sjouwen, te voet dit keer!
Na vier dagen 30+ graden is de afkoeling naar 20 graden in de bergen ook wel weer lekker, hoe is de sneeuw in Nederland?
Liefs!
-
10 December 2017 - 15:14
Sieuwke:
Anneke en Vincent, wat een indrukken krijgen jullie te verwerken. De laatste fotosessie van de natuur: bijzonder. Groetjes uit Heveadorp( wij zijn ingesneeuwd , maar hoeven niet weg!) -
10 December 2017 - 21:29
Karin:
Wat een belevenis zeg om zo mee te rijden met al die koeien en de cowboys door de natuur en dan ook nog al die dieren die jullie gezien hebben. Het is duidelijk aan de foto's te zien dat jullie meer dan genieten. Ik kijk uit naar het volgende verslag en de foto's!!
En hier in Hoofddorp...ligt er sneeuw. Heb vanmiddag heerlijk met de goldens in het bos gewandeld. -
11 December 2017 - 15:32
Nath:
Wat een FANTASTISCH verhaal wat heerlijk! Dit gaat zeker mee op mijn lijst! Veel plezier verder. Heel veel liefs! Xxx -
11 December 2017 - 18:24
Nienke :
Gaaf hoor!!!x -
11 December 2017 - 20:42
Nathalie:
Klinkt als een supervakantie, wat heerlijk voor jullie! Veel plezier samen! X -
11 December 2017 - 21:01
Helene:
Hoi Anneke en Vincent
Echt wat een prachtig reisverslag weer.
En de foto’s zijn schitterend stuk voor stuk.
Ik heb van verhaal en plaatjes weer genoten en ik kijk ook weer uit naar volgende verslag.
De sneeuw is hier enorm. Met de nodige overlast uiteraard. Maar het landschap is prachtig....⛄️❄️
Veel plezier en lekker genieten.......en tot de volgende keer.....
Groetjes Helene -
12 December 2017 - 11:26
Nicolette:
OMG! Jullie reis is echt nu al FANTASTISCH!! Wat een super avontuur! Die foto's van jullie met die paarden zijn echt geweldig! -
12 December 2017 - 22:53
Marjan:
Wat een heerlijk verhaal om te lezen, dit klinkt echt als het ware genieten ! Geveld door de griep heb ik de afgelopen dagen de sneeuw hier heerlijk van achter het glas bekeken ;) , beter , mij te koud! Genieten jullie er maar lekker van , ik kijk uit naar jullie volgende verslag. -
13 December 2017 - 09:44
Hannie:
Smullen op de vroege ochtend vanuit voorzichtig zondoorkomend Landia -
13 December 2017 - 09:44
Hannie:
Smullen op de vroege ochtend vanuit voorzichtig zondoorkomend Landia -
15 December 2017 - 20:52
Martijn:
Gaaf verhaal en gave plaatjes zeg. Ben dan wel een vogelaar, maar die miereneter is fenomenaal! Wat een punker -
17 December 2017 - 04:17
MArion:
Eindelijk heb ik vannacht tijd kunnen maken om jullie ervaringen te lezen.
Super zeg. Ik lees tussen de fantastische ervaringen door dat er ook volop wordt genoten door jullie.
Hou vol.en ga vooral door met schrijven.
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
